Ηταν επόμενο οτι οι κινέζοι μια και έχουν φτιάξει τα πάντα στον πλανήτη να ασχοληθούν και με τους Ολυμπιακούς.
Απο πλευρά αθλημάτων, επιδόσεων, ρεκόρ, θεάματος και εγκαταστάσεων ήταν άψογοι και θα ήταν λάθος να το αρνηθεί κανείς.
Αν ρίξουμε όμως στο πακέτο τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις μετατοπίσεις φτωχών κινέζων, την αναγκαστική απλήρωτη εργασία, το Θιβέτ και τις παρωπίδες των "Αθανάτων" της ΔΟΕ, το τελικό αποτέλεσμα δέν είναι και τόσο επιτυχημένο.
Το μόνο σχόλιο που έχω να κάνω είναι πως ρίγησα (όχι για καλό) με τη στρατιωτική πειθαρχία των εθελοντών στις τελετές. Οι μνήμες των συγκεντρώσεων της Νυρεμβέργης επι Χίτλερ και των εθνικοπατριωτικών φεστιβάλ της δικής μας χούντας έκαναν ένα split screen στην οθόνη της τηλεόρασής μου.
Ηταν απο τις λίγες φορές, στη δική μου ζωή τουλάχιστο, που αισθάνθηκα τη μικροσκοπικότητα του ατόμου και τη δύναμη της κατευθυνόμενης μάζας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου