Δωδώνη (ούτε τα γαλακτοκομικά ούτε το παγωτό)

Το Σάββατο 8-11-08 επισκέφθηκα τον ιερό χώρο της Δωδώνης. Αν και απέχει ελάχιστα απο το σπίτι μου ντρέπομαι να παραδεχτώ οτι δέν είχα επισκεφθεί το χώρο ποτέ.

Η διαδρομή (μέσω του παλιού δρόμου και όχι μέσω Εγνατίας) είναι ενδιαφέρουσα, γεμάτη στροφές και καταλαβαίνεις αμέσως πως βρίσκεσαι στην Ηπειρο.

Ο χώρος (προς έκπληξή μου) ήταν ανοικτός το Σάββατο. Τα 2€ του εισιτηρίου (αν και δε μου έδωσαν κανένα κατατοπιστικό φυλλάδιο) άξιζαν τελικά.

Είναι ένας όμορφος τόπος, οι ανασκαφές και οι εργασίες αποκατάστασης/συντήρησης συνεχίζονται ακόμη αλλα μπορεις να δείς και τις νέες ανασκαφές που πραγματοποιούνται.

Στα σύν... Ηταν ανοικτό το Σάββατο, υπήρχαν χάρτες κατα μήκος της διαδρομής, υπήρχαν ηλεκτρονικά κιόσκια, ήταν σε καλή κατάσταση και καθαρά.

Στα μείον... Δέν έχει προβολή στους οδηγούς όσο θα έπρεπε, δέν υπάρχει έστω ένα μικρό τυπικό μουσείο να επισκεφθείς, δέν υπάρχουν καλαθάκια για σκουπίδια, δέ λειτουργούν τα ηλεκτρονικά κιόσκια.

Επιβλητική η οξιά και τα τείχη, πανέμορφο το θέατρο. Θα ξαναπάω!

Ολυμπιακοί Made in China

Ηταν επόμενο οτι οι κινέζοι μια και έχουν φτιάξει τα πάντα στον πλανήτη να ασχοληθούν και με τους Ολυμπιακούς.

Απο πλευρά αθλημάτων, επιδόσεων, ρεκόρ, θεάματος και εγκαταστάσεων ήταν άψογοι και θα ήταν λάθος να το αρνηθεί κανείς.

Αν ρίξουμε όμως στο πακέτο τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις μετατοπίσεις φτωχών κινέζων, την αναγκαστική απλήρωτη εργασία, το Θιβέτ και τις παρωπίδες των "Αθανάτων" της ΔΟΕ, το τελικό αποτέλεσμα δέν είναι και τόσο επιτυχημένο.

Το μόνο σχόλιο που έχω να κάνω είναι πως ρίγησα (όχι για καλό) με τη στρατιωτική πειθαρχία των εθελοντών στις τελετές. Οι μνήμες των συγκεντρώσεων της Νυρεμβέργης επι Χίτλερ και των εθνικοπατριωτικών φεστιβάλ της δικής μας χούντας έκαναν ένα split screen στην οθόνη της τηλεόρασής μου.

Ηταν απο τις λίγες φορές, στη δική μου ζωή τουλάχιστο, που αισθάνθηκα τη μικροσκοπικότητα του ατόμου και τη δύναμη της κατευθυνόμενης μάζας.

Εκλογές Made in USA

Πιστεύω πως οι τελευταίες εκλογές στις ΗΠΑ έδειξαν απο τη μία πόσο απέτυχε η πολιτική Bush-Cheney-Ramsfeld-Rice (και όλων των συμφερόντων που τους υπστηρίζουν) και απο την άλλη πόσο διαφορετικά είναι τα αποτελέσματα όσο μεγαλώνει η συμμετοχή του κόσμου στα κοινά.

Οι αμερικανοί έβαλαν για πρώτη φορά στην άκρη τη συνήθη τους απάθεια και απέχθεια για την πολιτική και ψήφισαν. Το αν η εκλογή Obama θα κένει κάποια τεράστια διαφορά στον κόσμο μένει να αποδειχθεί.

Ομως, είναι ένα κοσμοιστορικό γεγονός το οτι ένας Αφροαμερικανός (έστω κατα το ήμισυ) εκλέγεται σ' αυτό το αξίωμα.

Σε μιά χώρα οπου ο ρατσισμός και οι διακρίσεις υποτίθεται πως έχουν παραμεριστεί και κατακρίνονται ενώ υπάρχουν παντου καλά καλυμμένα πίσω απο την ευγένεια, τους νόμους και τις δικαστικές αποφάσεις οι αμερικανοί (έστω και με μισή καρδιά) έκαναν πράξη τις διδασκαλίες τους για αποδοχή - ισότητα και ισονομία.

Χρόνια και ζαμάνια!

Λοιπόν, είμαι αδικαιολόγητος. Οκτώ μήνες είναι ένα πολύ μεγάλο διάστημα. Εγιναν τόσα πολλά, Γεννήσεις, γάμοι, βαφτίσεις και θάνατοι. Ο πλήρης κύκλος της ζωής.
Αφορμή να γράψω στάθηκε το γεγονός οτι μετά απο προσπάθειες πολλών ετών η καλύτερη φίλη μου απέκτησε δύο υπέροχα κοριτσάκια. Να τους ζήσουν και να έχουν πάντα υγεία!
Στο χώρο της δουλειάς μου, τίποτε δέν έχει αλλάξει. Αρκετή και σημαντική, με αυξητικές δυστυχώς τάσεις.
Ολοι οι αγαπημένοι μου είναι ευτυχώς καλά στην υγεία τους.
Θα πρέπει να γράψω κάτι για τις διακοπές, ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο, τους Ολυμπιακούς, την παρούσα οικονομική και πολιτική κατάσταση και φυσικά τις αμερικανικές εκλογές.
Θα προσπαθήσω να το κάνω πολύ σύντομα!