Μετά τα γεγονότα των τελευταίων δύο εβδομάδων, είναι δύσκολο να πιστέψουμε πως οι γιορτές θα τα σβήσουν όλα.
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως υπάρχει ένας γενικότερος αναβρασμός στην ελληνική κοινωνία.
Τα παιδιά, τα οποία έχουμε βομβαρδίσει με κινητά, tv, Playstation, σχολεία χωρίς περιεχόμενο, ξένες γλώσσες, μπαλέτα, φροντιστήρια, γυμναστήρια κ.λ.π. έχουν φτάσει στα όριά τους. Εχουν χάσει την παιδική τους ηλικία απο καιρό.
Οι φοιτητές έχουν απαυδήσει απο τις σπουδές τους, οι οποίες τις περισσότερες φορές τους προσφέρουν απλά σε 5-6-7 και περισσότερα χρόνια ένα πτυχίο χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα. Πάση θυσία είναι για όλους ένα μεταπτυχιακό "ο'τι να ναι" ένα χαρτί ECDL, ένα Lower, και πάνω απ' όλα μια επιτυχία σ' αυτη τη φαρσοκωμωδία που λέγεται ΑΣΕΠ. Αλλιώς, δουλειά στην οικογενειακή επιχείρηση, delivery, telmarketing, ή εάν είναι απο τους δικτυωμένους και έχουν "γνωστό" στην κατάλληλη θέση μια δουλειά για 600-700 € το μήνα.
Οι εργαζόμενοι βλέπουν οτι οι μισθοί με βίας τους φτάνουν και η ακρίβεια χτυπάει αλύπητα τα πάντα σε συνδυασμό με νέους ευφάνταστους φόρους.
Οι άνεργοι φυτοζωούν με το επίδομα που τους δίνεται, το οποίο δέ φτάνει για τα βασικά.
Οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, αφήνοντας στο δρόμο ολόκληρες οικογένειες.
Οι συνταξιούχοι βλέπουν να πετιούνται στόν κάλαθο των αχρήστων, ψωμοζούνε με τα 100-400 € και βασίζονται στα παιδιά τους και στο ότι ίσως είναι απο τους τυχερούς που έχουν ιδιόκτητο σπίτι ώστε να γλιτώνουν τουλάχιστο το ενοίκιο.
Τα Μ.Μ.Ε. έχουν γεμίσει απο διαφημίσεις που μας παροτρύνουν να "αποκτήσουμε" τα πάντα. Να ζήσουμε το Greek Dream = Αμάξι, κινητό 3G με MMS, Bluetooth και GPS, διακοπές σε εξωτικούς προορισμούς, laptop, WIFI, Playstation 3, Plasma ή LCD τηλεόραση, Blue Ray, double και triple play, επώνυμα ρούχα, παπούτσια και διάφορα αξεσουάρ.
Οι lifestyle εκπομπές μας θυμίζουν πόσο δρόμο έχουμε ακόμη για να κατακτήσουμε αυτό το Greek Dream.
Ο Ελληνας ίσως έχει αρχίσει να καταλαβαίνει επιτέλους οτι η μεγαλύτερη φούσκα δέν ήταν εκείνη του Χρηματιστηρίου, αλλά το οτι του πάσσαραν ευρωπαϊκή ζωή σε ελληνικές συνθήκες.
Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008
Εσκασε η Φούσκα
Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008
Πράγματα που με ενοχλούν!
Λοιπόν...ήθελα απο καιρό να το κάνω αυτό αλλά πάντα την τελευταία στιγμή το μετάνοιωνα. Ισως η έκφραση τους ακόμη και μέσα απο εδώ να με βοηθήσει λίγο να τα ξεπεράσω ή τουλάχιστο να μή με πειράζουν τόσο.
Δέν είναι σε καμία συγκεκριμένη σειρά. Απλά όπως τα σκέφτομαι.
* Τα φώτα ομίχλης που σε τυφλώνουν όταν δέν έχει ομίχλη.
* Η μεγάλη σκάλα των προβολέων του αυτοκινήτου όταν είναι άλλα αυτοκίνητα στην αντίθετη κατεύθυνση ή εμπρός και όταν δέ χρειάζονται.
* Τα αυτοκίνητα που σε προσπερνούν πάνω σε στροφή.
* Τα αυτοκίνητα που αλλάζουν λωρίδα εμπρός σου και με το έτσι θέλω όταν είσαι σε σηματοδότη.
* Η κόρνα για το παραμικρό.
* Το τριπλοπαρκάρισμα.
* Οι κάφροι που παρκάρουν πάνω σε πεζοδρόμια.
* Η ηλιθιότητα μερίδας μοτοσυκλετιστών να οδηγούν μιλώντας στο κινητό. (Εχω τύχει να μιλάει σε κινητό στηριγμένο στον ώμο, να έχει καφέ στο ένα χέρι και να οδηγεί το μηχανάκι με το άλλο!!!)
* Οταν ο οδηγός απο πίσω σου είναι στα 50 cm απόσταση.
* Οταν κανείς δέ δίνει προτεραιότητα σε πεζό, ιδίως αν είναι παιδί, έγκυος ή ηλικωμένος.
* Οι κάφροι που σταματούν στο δρόμο ξαφνικά, βάζουν τα αλάρμ και σου κάνουν την έκφραση "μισό".
* Οι "έξυπνοι" που κόβουν τη σειρά σε καταστήματα, κ.λ.π. με την ανοχή των υπαλλήλων και των άλλων στη σειρά.
* Οταν δέ μου δίνουν ακριβώς τα ρέστα μου. Δώς μου τα και ας τα πετάξω τα "κόκκινα".
* Το ωράριο εξυπηρέτησης των τραπεζών. Ας είναι ανοικτά και μια ακόμη ώρα για εκείνους που δουλεύουν και δέ μπορούν να πάνε το πρωϊ στην τράπεζα ή χρειάζονται κάτι που δέν μπορεί να τους εξυπηρετήσει το ΑΤΜ.
* Το τηλεμάρκετιγκ στις 4-5 το μεσημέρι. ΚΟΙΜΑΜΑΙ!
* Το τηλεμάρκετιγκ απο τράπεζες. Δέ σας δίνω άλλα λεφτά!
* Η εμμονή κάποιων να φοράνε ρούχα εκτός εποχής μόνο και μόνο γιατί είναι μοδάτα. Κορίτσι μου το μπλουζάκι που δείχνει τον ωραίο σου αφαλό δέν κάνει για Δεκέμβρη. Εχεις μελανιάσει!
* Το φτύσιμο στο δρόμο, πεζοδρόμιο, κ.λ.π. Τόσοι και τόσοι μας πουλάνε χαρτομάντηλα στο δρόμο. Εν τέλει, πάρε μια χαρτοπετσέτα απο το σπίτι μαζί σου άνθρωπέ μου!
* Εκείνοι που πετούν τα σκουπίδια τους έξω απο τους κάδους σε δημόσιο χώρο, ιδίως όταν ο κάδος είναι στο 1 μέτρο.
* Οταν δέν μας αλλάζουν/καθαρίζουν το τασάκι σε καφετέρια, εστιατόριο, μπαράκι κ.λ.π.
* Οταν δέν υπάρχει χαρτί να σκουπίσεις τα χέρια σου ή ότι άλλο στο WC καταστήματος.
* Οταν ο προηγούμενος αρνείται να τραβήξει το καζανάκι. Είπαμε να γλιτώσουμε τον πλανήτη και το νερό αλλά όχι και έτσι.
* Τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια και κάθε είδους χριστουγεννιάτικη διακόσμηση απο τα μέσα Νοεμβρίου.
Το παράκανα μάλλον. Αν θυμηθώ κανένα άλλο θα προσθέσω αργότερα, χαχα! (μήπως πρέπει να μετακομίσω σε άλλη πόλη ή χώρα;)
Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008
Δωδώνη (ούτε τα γαλακτοκομικά ούτε το παγωτό)


Ολυμπιακοί Made in China



Αναρτήθηκε από
Nesterfish
στις
18:45
0
σχόλια
Κατηγορίες Ολυμπιακοί
Εκλογές Made in USA

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008
Χρόνια και ζαμάνια!
Λοιπόν, είμαι αδικαιολόγητος. Οκτώ μήνες είναι ένα πολύ μεγάλο διάστημα. Εγιναν τόσα πολλά, Γεννήσεις, γάμοι, βαφτίσεις και θάνατοι. Ο πλήρης κύκλος της ζωής.
Αφορμή να γράψω στάθηκε το γεγονός οτι μετά απο προσπάθειες πολλών ετών η καλύτερη φίλη μου απέκτησε δύο υπέροχα κοριτσάκια. Να τους ζήσουν και να έχουν πάντα υγεία!
Στο χώρο της δουλειάς μου, τίποτε δέν έχει αλλάξει. Αρκετή και σημαντική, με αυξητικές δυστυχώς τάσεις.
Ολοι οι αγαπημένοι μου είναι ευτυχώς καλά στην υγεία τους.
Θα πρέπει να γράψω κάτι για τις διακοπές, ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο, τους Ολυμπιακούς, την παρούσα οικονομική και πολιτική κατάσταση και φυσικά τις αμερικανικές εκλογές.
Θα προσπαθήσω να το κάνω πολύ σύντομα!
Τρίτη 25 Μαρτίου 2008
Βαρεμάρα, γιορτές και αργίες, καιρός, πολιτική
Εθνική Εορτή σήμερα!
Αργία (δέ μπορούσε να πέσει Δευτέρα ή Παρασκευή;), οπότε οι περισσότεροι καθόμαστε ή πήραμε τα όρη και τα βουνά.
Ο καιρός βέβαια δέ βοηθά και πολύ. Εδώ στα Γιάννενα βρέχει εδώ και 2 μέρες. Τουλάχιστο σταμάτησε ο αέρας και η λασποβροχή.
Αν και η άνοιξη έχει μπεί (ημερολογιακά) δέν έχει δώσει και κάποια δείγματα όσον αφορά τον καιρό. Αναψα καλοριφέρ και πάλι, γκρρρ!
Κάτι τέτοιες μέρες με πιάνει απίστευτη βαρεμάρα. Ενώ έχω ένα σωρό πράγματα που θα μπορούσα να κάνω και ανθρώπους που θα έπρεπε να συναντήσω, απλά θέλω να γίνω φυτό, να μή βγώ απο το διαμέρισμα και να μουχλιάσω μπροστά στο pc (internet) ή στην tv (για ταινίες στο dvd).
Μπάχαλο με το ασφαλιστικό. Θα πάρω σύνταξη μάλλον στα 68 μου, χαχα! Ερχονται αλλαγές και στα εργασιακά.
Ο πατέρας μου, συνταξιούχος πλέον, μου είπε για πολλοστή φορά πως βλέπει μαύρες μέρες να έρχονται για όλους. Η μεγάλη διαφορά είναι όμως οτι ενώ οι μαύρες μέρες του '40 και του '50 επηρέασαν Έλληνες που ήταν ήδη δοκιμασμένοι απο την πείνα τη φτώχεια και την κατοχή, τα πράγματα θα είναι αλλιώς σήμερα.
Αν λείψει ο φραπές, το κινητό, το κρέας, το αυτοκίνητο, οι διακοπές, η διασκέδαση και τα έξτρα, ο Έλληνας δέν θα το αντέξει για πολύ.
Ισως έχει δίκιο.....
Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008
Τσίχλες
Αλέκα - Αλέκο έχεις μήπως καμία Stimorol; Η Big Bubble δέν έχει γεύση πλέον.
Αλέκος - Νομίζω πως είδα τον Κωνσταντίνο (Γλύξμπουργκ) να δίνει μιά στη γυναίκα του πρίν απο λίγο.
Αλέκα - Μπά, ντέπομαι να ζητήσω απ' αυτόν.
Αλέκος - O.K. θα στείλω το παιδί. Αλέξη, έλα λίγο που σε θέλω!
(Απο την κηδεία του Αρχιεπισκόπου)
Ταινίες
Κάτι πιό ανάλαφρο γιατί έχω έμπνευση απόψε.
Είδα σχεδόν όλες τις ταινίες που είναι υποψήφιες για Oscar σε διάφορες κατηγορίες και παραθέτω τη δική μου ταπεινή άποψη.
Charlie Wilson's war. Καλή ταινία που δείχνει το βρώμικο παρασκήνιο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Τίποτε το ιδιαίτερο, εκτός απο τον P.S. Hoffman (παίζει Έλληνα παρεμπιπτόντως) ο οποίος είναι όλα τα λεφτά.
Michael Clayton. Ενδιαφέρουσα ταινία αλλά δέ τρελλάθηκα κι όλας. Πολύ καλή η T. Swinton η οποία είναι 49 ετών (όπως πληροφορήθηκα με έκπληξη). Εχει μια αύρα ερμαφροδιτισμού, η οποία είναι λίγο περίεργη, αλλά ώς ηθοποιός, άψογη.
Juno. Επιτέλους κάτι φρέσκο. Καταπληκτικοί οι ηθοποιοί που παίζουν τους γονείς της κοπέλας, ακόμη πιό καταπληκτική η κοπέλα, E. Page. Το θέμα συνηθισμένο για την αμερικανική κοινωνία αλλά σχετικά ταμπού, το χιούμορ άπαιχτο. Εξαιρετικές μουσικές επιλογές.
No country for old men. Δέ με ενθουσίασε ιδιαίτερα, ίσα- ίσα μου ψιλοχάλασε τη διάθεση. Ο J. Bardem αλλά και ο T.L. Jones αναμενόμενα καλοί.
Eastern Promises. Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Η. O V. Mortensen δίνει ρέστα και το θέμα είναι πρωτότυπο, ευρηματικό και (περιέργως) ανθρώπινο. Καλή και η N. Watts.
Elizabeth : The Golden Age. Ως συνήθως η C. Blanchet είναι ηθοποιάρα. Η ταινία απολαυστική αν και ανέμενα περισότερα, λόγω της πρώτης.
Gone baby gone. Δέν περίμενα πως ο B. Affleck θα σκηνοθετούσε τόσο καλή ταινία. Το θέμα τραγικά αληθινό αλλά με περίεργες ανατροπές. Ο C. Affleck πολύ καλός. Ισως ο Ben θα πρέπει να σκηνοθετεί και ο Casey να είναι ο ηθοποιός στην οικογένεια.
La vie en rose. Εξαιρετική, με απίστευτη μουσική και πιστευτή ατμόσφαιρα εποχής. Η M. Cotillard είναι αποκάλυψη!
Atonement. Αρκετά καλή ταινία εποχής. Το τέλος είναι το καλύτερο κομμάτι της ταινίας. Η V. Redgrave αποδεικνείει για ακόμη μια φορά πως μπορεί να κλέψεις όλη την ταινία με λίγα λεπτά εμφάνισης και ένα μονόλογο.
American Gangster. Ενδιαφέρουσα, ιδίως γιατί ο D. Washington παίζει και πάλι τον κακό. Κατα τα άλλα συνηθισμένη αμερικάνικη γκαγκστερική ταινία.
I'm not there. Με μπέρδεψε, με ζάλισε, με έκανε να πατήσω forward στο dvd. Τα μόνα θετικά: C. Blanchet (πάλι), ο γερασμένος R. Gere και η εξαιρετική μουσική.
Εχω ακόμη μερικές να δώ και θα επανέλθω στο θέμα. Ξέρω οτι κάποιες απο τις ταινίες δέν έχουν έρθει ακόμη στην Ελλάδα ή δέν υπάρχουν σε dvd. Το μόνο που θα πώ είναι: Τhank God for the internet και ο νοών νοείτω!
Μια απ' τα ίδια
Πέρασε αρκετός καιρός χωρίς να κάνω κάποιο post, με συνέπεια να μήν έχω επιτύχει να μείνω πιστός στην υπόσχεση/στοίχημα για τακτικές δημοσιεύσεις.
Αλλά τι έγινε σ' αυτό το διάστημα...
Η συνέχεια της Ζαχοπουλιάδας, το DNA του Πασχάλη, τα 5,5 εκατομμύρια του Θέμου, το "άλμα" πρός την ανεξαρτησία του Κουκοδήμου, ο Κλαδάς, ο θάνατος του Αρχιεπισκόπου και η εκλογή νέου, η εκλογή του Alexis Tsipras, το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα Κούγιας - Βατίδου, ανατιμήσεις, απλησίαστη βενζίνη και πετρέλαιο, ασφαλιστικό, απεργίες, Κόσοβο, FYROM.
Δέν έχουμε παράπονο, τα δελτία μας γέμισαν!
Εκλογές στις ΗΠΑ
Ααααα! Παραλίγο να ξεχάσω τις προκριματικές εκλογές στις ΗΠΑ.
Σχετικά μ' αυτό : Ο αμερικάνικος λαός, ή τουλάχιστο το 30-40% του λαού που τελικά ψηφίζει, θα έχει να διαλέξει ανάμεσα σε δύο άτομα.
Απ' τη μεριά των Ρεπουμπλικανών, τον John McCain, 71 Μαίων, γερουσιαστή, που είχε χάσει το χρίσμα απ' τον George W. Bush (αν είναι δυνατόν!!) πρίν 8 χρόνια, βετεράνο του Βιετνάμ, ο οποίος αντετωπίζει ώς μόνο πρόβλημα τον εσωτερικό πόλεμο στο στρατόπεδο του κόμματός του για το αν είναι αρκετά συντηρητικός ή όχι. Υποψήφιο αντιπρόεδρο θα διαλέξει είτε ανάμεσα στο Mitt Romney, (διοργάνωσε και τους Ολυμπιακούς του Salt Lake City με τίς μίζες και τα σκάνδαλα) ζάπλουτο μορμόνο, μέχρι πρότινος εχθρικά κείμενα απέναντί του αλλά με ρεύμα ή τον υπερσυντηρητικό πρώην ευαγγελιστή ιερέα και ενίοτε κιθαρίστα Mike Huckabee.
Στους Δημοκρατικούς, ενώ όλα έδειχναν πως θα ήταν περίπατος για τη Hillary Clinton, ξαφνικά ανέτειλε το άστρο του Barrack Hussein Obama (δέν μπορώ παρά να χαμογελάσω με την ειρωνεία που γίνεται αισθητή στο μεσαίο όνομα του κυρίου). Αν και πιστεύω πως τελικά η κα. Clinton θα επικρατήσει, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε ποιόν θα διαλέξει για υποψήφιο αντιπρόεδρό της. Θα διαλέξει τον Obama, για να εξασφαλίσει με ένα σμπάρο μπόλικα τρυγόνια, δηλαδή την ψήφο όλων των μαύρων, ισπανόφωνων, μορφωμένων και γυναικών ή την πεπατημένη με τον μετριοπαθή και συμπαθή John Edwards; Επειδή η κα. Clinton έχει συνηθίσει να μας εκπλήσσει, δέν αποκλείεται να προωθήσει κάποιο τελείως άσημο άτομο ώστε να λάμπει μόνο το δικό της όνομα.
Οποιος και να νικήσει στους Δημοκρατικούς θα έχει σκληρό αγώνα απέναντι στο McCain (που ανεβαίνει διαρκώς στις δημοσκοπήσεις) και ώς αποτέλεσμα δέν πιστεύω πως θα επέλθει καμία δραστική αλλαγή στην εξωτερική πολιτική της χώρας :(
Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2008
Κούραση!
